Би айж байна

Би хайрын өлгөлөн зарлаж байна

Tиймээ би өлсөж байна

Надад идэх зүйл өмсөх хувцас бий

Харин надад хайр байхгүй болохоор

Би өлсөж байна

Тиймээ би хайрын өлсгөлөн зарлаж байна 

Баруун зүүнгүй намайг ганцаардал хучаад авах шиг 

Би айж байна

Би ганцаардлаас айж байна

Насний эцэст жаргал зовлонгоо хуваалцах хүнгүй болохвий гэхээс

Санчиганд минь буурал ус ноёрхох цагт намайг гэх хүн байх болов уу?

Аль эсвэл насаараа би ганцаар элсэн нүүдэлийг даган явах болов уу?